امیدم به خداست .تو زندگی شرایطی پیش میاد که می بینی هیچکس کنارت نیست . البته دوستانی دارم که وجودشان باعث قوت قلب ِ و راهنماییم می کنن دارم تمرین می کنم که روی هیچکدوم از نزدیکانم حساب نکنم قوی باشم و مستقل سالها قلبم تشنه ی محبت بود و محبت کرد و بدی دید ، نمی دونست آدمها از نیازت، از مهربانیت سواستفاده می کنند مثل زالو بهت میچسبن . هم زخمت می زنند هم خونت رو می مکند بعد به خودم آمدم دیدم اجازه دادم ازم سو استفاده بشه .
گاهی یادت تو وجودم می پیچه، خاطراتت با شنیدن یه آهنگ ساز می زنه و می رقصه . خاطرات کوتاه ِ این حس غریب رو ورق می زنم درِ این صندوقچه ی با ارزش رو می بندم و بر می گردم به زندگی واقعی که خالیه از احساس خوب دوست داشتن ، خالیه از حال خوش درک شدن . . می خوام شاد باشم دارم برای شاد شدن و شاد ماندن مبارزه می کنم . چشام دیگه نمی خنده حتی وقتی لبم می خنده یادش بخیر با تو می خندید و سو سو می زد و دختر آینه می رقصید .
زن مردی می‌خواهد که چشمانش را بفهمد آن گاه که اندوهگین شد با دستش به سینه اش اشاره کند و بگوید : اینجا سرزمین توست تو با کدام زبان صدایم می‌زنی سکوت تو را لمس می‌کنم به من که نگاه می‌کنی به لکنت می‌افتم زبان عشق سکوت می‌خواهد زبان عشق واژه‌ای ندارد غربت ندارد حضور تو آشناست نزار قبانی چه شاعر رمانتیکیه عاشقانه ها را دوست دارم . . . زیباست لحظه ی رسیدن عاشق به معشوق . .گرم شدن زیر نگاه عاشق ، وقتی معشوقش رو می بینه .
فردا دومین سالروز نوشتنِ من . نوشتن بعد از چند ماهی از آشنایی با تو آغاز شد . چه روزهای پرفراز و نشیبی رو پشت سر گذاشتم نوشتن شده بود ، بزرگترین لذتم . با تو اینجا خلوت می کردم و عاشقی . عشقی یه طرفه . چقدر سماجت کردم . جایی برای پشیمانی برای خودم نگذاشتم ، اخه بازی بلد نیستم ، انچه می جوشید بر صفحات مجازی این دفتر جاری می شد . از نوشته هام و حسی که جاری می شد، لذت می بردم . وای
سلام ، امروز از درک یه حقیقتِ تلخ ، آسمون ِقلبم تیره شد .اینکه احساسم بهش یه طرفه بود و هست و او تنها به چشم یه آشنا منو می بینه . بود و نبودم تاثیری به حالش نداره. من در این راه تنها هستم نمی تونم برگردم ، نمی تونم بمونم تنها باید پیش برمشاید باید با عشقِ او تا این منزل می رسیدم و شاید لازم داشتم ، تصور کنم که او هم به من علاقمند شده و احساسش عمیق تر میشه . ولی با یه جمله پاسخ تمام سوالاتم رو گرفتم .انقدر قوی شدم که حقیقت رو
خیلی اهل دور زدن تو بازار نیستم مگه اینکه قصد داشته باشم . دیروز حدود دو ساعت ۷ تا بیست دقیقه به ۹ رفتم بازار بزرگ شهر تا شال و کمی وسیله بخرم . وقتی برگشتم زندان بان بی ادب کلی مزخرف بارم کرد . البته منم بهش گفتم نیاز به درمان داره و براش متاسفم . گفتم سالها مثل زندانی ها با من رفتار کردی این که برم قدم بزنم و کنم حقوق اولیه انسانه ولی تو ناراحتی که چرا هر پولی دستم میاد به تو تقدیم نمی کنم تا منو استثمار کنی گفت اینجا طویله نیست که هر وقت
دمدای صبح از خواب می پرم نا آرومم این روزها . ساعت رب به ۷ دوش گرفتم تا سرحال بشم خیلی موثر نبود .چون باربچه ها سروکله زدم . بچه ها رو رسوندم. چند روز پیش بعد از کلی درگیری ذهنی و فیزیکی بالاخره اون حرفهای لعنتی رو از دهنش شنیدم و حسابی بهم ریختم . بیماری التهاب روده که ریشه در اضطراب ها وتنش های روحی شدید داره و سالها کنترلش کردم بیدار شد و من ورم کردم. نکته جالب اینکه بعد از اینکه یاوه گویی چند تا از همکارام رو به من گفت ، آروم گرفت .
اومدم برای پیگیری کار اداری به لطف پروردگار همیشه انسان هایی از جنس نور برای گشایش کار تو مسیرم قرار می گیرند. به دلایل زیادی این روزها پر از خشم و خستگی ام . بهو بغضم ترکید . اشک مثل قطره های بارون رو گونه ام سر می خوره از یکی،از کارمندان خانم دستمال گاغذی می گیرم و خودم رو می رسونم به روشویی کمی اب به صورتم می،زنم به خودم میگم لطفا .الان وقتش،نیست. تو ماشین یه دل سیر گریه کن

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

تجهیزات پزشکی سورس ربات تلگرام موزیک سایت برنامه نویسی قلب چت|چتروم قلب|ادرس اصلی قلب چت ـ چت قلب